Bloem, Marion
Marion Bloem, Arnhem 1952, is romanschrijver, cineaste, beeldend kunstenaar en dichter. Ze is de dochter van Indische ouders die in december 1950 naar Nederland kwamen. Ze studeerde af als klinisch psychologe in Utrecht. In 1971 trouwde ze met Ivan Wolffers, arts.
Marion Bloem verwierf meteen grote bekendheid met haar romandebuut Geen gewoon Indisch meisje (1983), een roman over de problemen van de tweede generatie Indonesiërs in Nederland van wie de gezinssituatie nog sterk op het `oude` Indië geënt is. Het boek werd meteen een bestseller. Met de documentaire Het land van mijn ouders (1983), trok ze wekenlang uitverkochte zalen in Nederlandse filmhuizen.
Daarna volgden romans als Lange reizen korte liefdes (1987), Vaders van betekenis (1989), De honden van Slipi (1992), Ver van familie (1999). Vervlochten grenzen (2009), roman over de driehoeksrelatie Ned.-Indië, Indonesië, Nederland wer genomineerd voor de Du Perron Prijs 2009. In 2012 verscheen Een meisje van honderd (2012), een grote familieroman met als hoofdpersoon de helderziende Moemie
Marion Bloem woont sinds 1995 in Bosch en Duin, Zeist.
website
