Ruggengraat

de man achter het scherm scant de inhoud
van mijn koffer, of ik weet dat Amerika
elk jaar verder vliegen is

de keren dat ik je vanuit vreemde
hotelkamers belde, duizenden
kilometers zeebodem vervormden je stem

de nachten dat we telefonerend
naar buiten keken, heimwee bestreden
de maan, waar je ook bent ter wereld
is dezelfde als thuis

die keer dat je me niet herkende
je kwam me ophalen van het vliegveld
zei dat ik heel anders was dan toen ik vertrok

ik til mijn koffer van de band, strik
mijn veters, stap naar de zone achter mijn land

in de oceaan duwt ondertussen
de onderzeese ruggengraat de continenten
uit elkaar

ook de maan verwijdert zich elk jaar
3,8 centimeter van de aarde

Dorien Dijkhuis