Marsman, Hendrik
Hendrik Marsman (Zeist, 30 september 1899 – Golf van Biskaje, 21 juni 1940) was een Nederlands dichter, schrijver, vertaler en literair criticus. Hij was graag stuurman op de grote vaart geworden, maar kon dat door zijn zwakke gezondheid niet aan.
Hij studeerde rechten in Utrecht en was na zijn afstuderen enige tijd werkzaam als advocaat. Al tijdens zijn studie debuteerde hij als dichter en vanaf 1935 wijde hij zich fulltime aan de letteren. In 1921-1922 bezocht hij Duitsland en raakte hij onder de invloed van het opkomende expressionisme. Deze invloed is duidelijk in zijn bundel Verzen (1923). Omdat hij één wet – die van het leven – erkende, werd hij spoedig de verkondiger van het vitalisme. In zijn verwachtingen van het redacteurschap van De Vrije Bladen, waarin hij manifesten publiceerde als Traditie en vernieuwing en De sprong in het duister, werd hij teleurgesteld.
Van 1932 tot 1935 was hij medewerker van Forum; vanaf 1938 schreef hij kritieken voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant.
Marsman was bevriend met de schrijvers Menno ter Braak en Edgar du Perron, die hij waardeerde, hoewel hij het niet in alles met hen eens was.
Van 1936 tot 1940 woonde Marsman in Frankrijk.
Hij kwam om het leven toen het schip waarmee hij in juni 1940 naar Engeland trachtte te vluchten, werd getorpedeerd.
Meer informatie