Hofman, Wim
Willem (Wim) Hofman (Oostkapelle, 2 februari 1941) is een
Nederlands kinderboekenschrijver, dichter en illustrator.
Na de lagere school ging hij naar het seminarie in Sterksel, omdat hij missionaris wilde worden. Hij begon al vroeg met het schrijven van boeken, en in 1969 werd zijn eerste boek gepubliceerd: Welwel, de zeer grote tovenaar & zes andere doldwaze verhalen over ridders, tovenaars, matrozen, krentenbollen, cowboys, indianen & over een planeet.
Hij is getrouwd, heeft twee kinderen en woont sinds de jaren 70 in Vlissingen. Hofman schrijft niet alleen boeken, hij illustreert ze ook en maakt schilderijen.
Hofmans verhalen hebben vaak sprookjesachtige elementen en lopen niet altijd goed af. Zelf heeft hij hierover gezegd: "Ik houd niet van een goede afloop. Waarom willen mensen dat toch? Als iets goed eindigt is het klaar, over, voorbij. Er spreekt ook gemakzucht uit, dat je zomaar wilt stoppen met kijken. Alles wat tot leven is gewekt, wordt in één keer weer afgekapt.“
Een aantal van zijn werken is met prijzen bekroond. Een boek dat reacties opriep is Wim (1976) een portret van een elfjarige jongen, en zijn belevenissen aan zee, met zijn ouders, en een vriendin met wie hij wegloopt. Over zijn manier van werken zegt hij: "...Schrijven is moeilijker. Je weet nooit precies waar het heengaat. Als ik teken kan ik ook rustig zitten praten of de tv aan hebben. De hand gaat min of meer zijn eigen gang." Uit het juryrapport van de Max Velthuijs-prijs (2013) citeert de NRC: "Hij maakt beelden die schuren, werpt weerhaakjes uit die scherp genoeg zijn om stevig vast te haken - een mensenleven lang."
In 2003 verscheen zijn eerste bundel voor volwassenen: Wat we hadden en wat niet, in 2005 gevolgd door Na de storm. In 2022 verscheen een keuze uit zijn gedichten Er is altijd wel iemand.
