Zoek een gedicht

Wijs, Ivo de

Ivo Alphonsus Henricus Maria de Wijs (Tilburg, 13 juli 1945) is een Nederlands cabaretier, oud-leraar Nederlands, tekst- en liedjesschrijver, en radiomaker.

Biografie
Samen met zijn hechte vriend Pieter Nieuwint (als componist, pianist en zanger), en met Richard Fritschy en Aggie Terlingen (deze laatsten werden later opgevolgd door Marnix Kappers) vormde hij tussen 1971 en 1980 de cabaretgroep Kabaret Ivo de Wijs. Samen met Don Quishocking vormde zijn groep de top van het Nederlandse cabaret, tussen Lurelei en Neerlands Hoop.

Later schreef hij vooral teksten voor anderen, waarvan zijn werk voor Jasperina de Jong (De Gekkin van de Gracht) en Eric Herfst wellicht het bekendst is. Een goed overzicht hiervan is te vinden in de bloemlezing Het gaat goed met Nederland (Nijgh & Van Ditmar, 2001, ISBN 90-388-84133). In 1989 werd de Kees Stipprijs aan hem toegekend.

De Wijs is tevens bekend van zijn medewerking aan vele radio- en televisieprogramma's, waarvan Vroege Vogels op zondagmorgen het langst gelopen heeft (1985-2005). In 1986 ontving hij voor zijn radiowerk de Zilveren Reissmicrofoon. De Wijs kondigde jaren van tevoren al aan dat hij op zijn zestigste met Vroege Vogels zou stoppen. Op 10 juli 2005 vond zijn laatste uitzending plaats.

In Vlaanderen is Ivo de Wijs bekend als occasioneel panellid van het satirische televisieprogramma De Rechtvaardige Rechters. Bovendien schreef hij veel teksten voor Samson en Gert, tv-figuren van Studio 100.

Vanaf de tweede helft van de jaren 1990 tot 2009 trad De Wijs samen met Pieter Nieuwint ongeveer tien maal per jaar op. Hun eerste programma heette Literair Variété, het tweede (vanaf seizoen 2003/2004) Literair Varié2. Programmaonderdelen zijn onder andere liedjes van het voormalige Kabaret Ivo de Wijs en van het KUB-cabaret, light verse, verzen uit de boeken van Ivo, o.a. de reeks Vroege Vogels, taalspelletjes met het publiek en uitleg over de rijmkunst.

Foto: Vera de Kok

Yup op noren

Afijn, ik was dus op het ijs
Zie ik daar een manspersoon
Die al schaatsend in de weer is
Met zo`n losse telefoon

`Hallo, hoe gaat het op de zaak?
Heeft Van Dijk nog opgebeld?
Is die order al de deur uit?
Zijn die stellingen besteld?`

Op de schaats èn in gesprek
Wat een achterlijk gekwek
Wat een vloek, een blinde vlek
Wat een opgefokte
doorgetripte
dolgedraaide
gek
Gelukkig ging-ie op z`n bek

Vandaar misschien dat ik die dag
De leipo verder niet meer zag
Ik hoorde enkel nog, héél zwak
Tuut-tuut-tuut-tuut (vanuit een wak

Ivo de Wijs

Verdwalen

Ik wil verdwalen in het jaar
Voorbij de kou van januari
Voorbij de bloesempracht van mei
Tot in het warmste jaargetij
Verzeilen tussen noord en zuid
Het zonlicht voelen op mijn huid
En haar
Ik wil verdwalen in het jaar
Ik wil verdwalen in het jaar
Als met een gloednieuwe liefde
Beginnen aan een avontuur
Door water lopen, en door vuur
Gelukkig zijn op mijn manier
En banjeren van daar naar hier
Naar daar
Ik wil verdwalen in het jaar
Laat me verdwalen in het jaar
En in een onbeschreven wereld
Om zonder zorg en zonder plicht
Te zwalken tussen nacht en licht
Kom, leg je hand in die van mij
Ik weet de weg niet, net als jij
Maar in de doolhof zijn we bij
Elkaar
Dus kom nou maar
We gaan verdwalen in het jaar

Ivo de Wijs

Kippen en hanen (Poules et coqs)

Zo, nu vertel ik graag wat mij
Gebeurd is op een boerderij...

Ik hoorde een paar kippen zeggen:
`Wij hebben slaap, dus wij gaan leggen`
`Fout,` knorden toen twee dikke biggen
`Het moet niet leggen zijn, maar liggen`
`Oh nee,` riep toen een derde zwijn
Van liggen kan geen sprake zijn
Want kippen in een kippenhok
Die slapen zittend op een stok
En rinkelt `s morgens vroeg de wekker
Voelt elke kip zich weer kiplekker
En dat is dan, om zo te zeggen
Een mooi moment om te gaan leggen!`

(Ik hoop dat ik in dit gedicht
De zaken goed heb uitgeligd)

Ivo de Wijs