Dichters

ik weet niet 

wat zich uit ons gesprek
in jou ontspon

je bent opeens cocon
- roerlozer is geen ogenblik, ik zwijg:
kan zelfs mijn denken dit verstoren?

maar achter je gezicht
strijkt een gedicht, nog nat
voor het eerst haar vleugels glad

je kijkt het met een glimlach in je na, even
ben ik een vreemde:

sorry, wat zei je?

Henjo Hekman