Nooitgedacht (Stadsgedicht 37)
Start de lachband, het applausmachinekoor.
Nog groeien doornen rond de uitgewoonde muren door
zoals de nagels, haren van een dode, fluisterend: sta open
voor al die in het diepst van u ontwaakte goden.
Ondrinkbaar is het land, de stenen stromen.
Men neme slordig een biopt van het volkomen
leven en voorwaar: een fatbike met daarop 3 schikgodinnen
als decor voor de vergelende herinneringen
breekt de stilte, mild bekroond met zilverlicht
zingt over klinkers een organisch droombericht
als een gelouterd, maar vertekend najaarslied
van een verloren tijd, verheven synoniemen.
Jan-Paul Rosenberg, voorgedragen voor SLotstad Radio op 14 september 2024.
Rosenberg, Jan-Paul