Heidestein (Stadsgedicht 47)

De morgenstond, gewenteld in doodtij,
glanst als een mozaïek, gesmoorde tijd
ruist als een ree voorbij – het pad verwijdt

zich in het zand, wordt transparant.
Spechten hameren een vierde wand
van sparren, in een opwaarts vallen

wakkert de zon een atonaal verhaal
van wolken in de schedel van de dageraad.
Uit het beneveld ven ontwaakt een oceaan.

Al wat nog leven wil, neemt nieuwe kleuren aan
ter camouflage, zwemt door spiegels van een speelser water.
Daaronder wiegen hemel, bomen, zich in slaap.

Jan-Paul Rosenberg
‘Heidestein’ werd voorgedragen in het programma Slotstad Magazine op Slotstad Radio (29 maart 2025)